Wicked in de Wicked!
Door: Esther en Richard
Blijf op de hoogte en volg Esther
31 Januari 2011 | Australië, Sydney
We hebben het eindelijk voor elkaar – een heuse Wickedcamper! We voelen ons weer echte kampeerders met veel vrijheid, warme nachten zonder airconditioning, vele insecten (ongelogen: Esther heeft om en nabij 75 muggenbulten, wie gaat dat record in de zomer breken?? Haar benen zien eruit als een slagveld), in het donker koken/afwassen, en het gevoel weer in de natuur te zijn.
De ochtend (10.00 uur) na onze vorige update liepen wij vrolijk het depot van Wicked binnen. Algauw verdween de vrolijkheid als sneeuw voor de zon: onze creditcards waren nog geblokkeerd vanwege de borg voor de eerder gehuurde auto, waardoor we deze borg niet konden betalen... Wij liepen heel Cairns door en belden iedereen die we konden bellen (gezien het tijdsverschil) maar niets kon verhelpen dat we opnieuw in dit fijne land diep in de buidel moesten tasten: de borg afkopen met een verzekering.
Goed: volgende poging om uiteindelijk in de camper te belanden... Richard nam de nu betaalbare borg op zijn creditcard. Helaas bleek de creditcard van Richard helemaal te zijn geblokkeerd door de bank omdat DE bank dubieuze transacties had gesignaleerd. Na een telefoontje werd dit opgelost (transacties waren niet dubieus en leken het alleen maar), we liepen weer terug door Cairns naar het depot (no need to go to the gym today) en konden gelukkig nu de borg betalen, een rondje om de auto lopen om alle dents and scretches te noteren, de do’s en don’ts in ons op te nemen en toen konden we dan om 16.00 uur eindelijk in een camper stappen! Hoera! Op naar de vrijheid!!
Ondanks alle floodings, regenbuien en cyclonen lijken wij het goed te treffen. Alle routes zijn goed begaanbaar en we houden het nieuws en de lokale berichten goed in de gaten. Zo waren de wegen rondom bijvoorbeeld Rockhampton weer helemaal vrij toen wij langs kwamen en is hier niet veel meer te zien van de overstromingen, terwijl enkele weken geleden hier het vliegveld nog geheel onder water stond. Andere overstromingen zijn duizenden kilometers verderop in het zuidwesten van Australie en de aan’stormende’ cycloon komt aan op het vasteland in Mackay (ha Edu, hier kom je dus vandaan!?!), een gebied waar we enkele dagen geleden waren en inmiddels al weer honderden kilometers vanaf zijn. Al met al zijn we dus redelijk gelukkig. Je ziet weinig van alle overstromingen meer, hoewel we de echte overstroomde gebieden niet zien, behalve dat de kreken en rivieren erg bruin zijn van al het zand en dat een aantal gebieden waar je normaal goed kunt snorkelen momenteel slecht zicht hebben. Tevens is een aantal wegen in het binnenland minder goed begaanbaar waardoor we een aantal nationale parken niet kunnen bezoeken.
Om de kosten enigszins in de hand te houden proberen we regelmatig de gratis campingsites uit. Dit zijn een soort rustplekken langs de weg. De Australische overheid is erg bang voor “sleepy drivers” (gezien de afstanden hier ook heel erg logisch...) en zet dus overal langs de weg borden als ‘survive this drive’ en ‘passenger! Is your driver awake?’ We hebben zelfs borden gezien waar ze een vraag op stelden en dan kreeg je 2 km later het antwoord. Jammer wel dat we al drie keer dezelfde vraag gekregen hebben, waardoor we alsnog in slaap konden vallen...
Maar goed, terug naar de rustplekken. Deze zijn vaak voorzien van een gratis electrische BBQ, picknicktafels en toiletten. Volgens de camperverhuurder zouden we op deze plekken gratis kunnen overnachten, maar wij vinden helaas dat ze ook vaak zijn voorzien van een groot bord waarop staat: NO CAMPING ALLOWED, PENALTIES APPLY. Niet heel fijn als het al donker is, de recepties van echte campings dichtzijn en je dus ergens moet slapen. Gelukkig zijn er dan nog de truckstops: staat onze camper wicked te zijn tussen de grote trucks... Meestal in een stad staan we op een gewone camping, waar ze dan wel weer warne douches, vaak een zwembad en soms een tennisbaan hebben....
Wanneer wij overnacht hebben op een gratis spot, douchen we de volgende ochtend graag in de zee (al een avontuur op zich, omdat we een strand met een stinger-enclosure moeten vinden, zodat we geen kwallen beten krijgen) of in een waterval (waar je moet uitkijken voor stroming). De eerste campervan-dagen lukte dat goed: we zaten dicht bij de kust en het regenwoud lag nog steeds in de achtertuin. Veel mooie watervallen en kreekjes gezien waar we heerlijk hebben kunnen douchen.
Om de sleur te voorkomen, hebben we vorige week de campervan twee dagen laten staan en zijn wij aan boord gegaan van een bootje (hoewel dat ook wel een beetje sleur wordt....haha!) om de Whitsunday Islands te bezoeken. Dit zijn 74 eilanden voor de kust van Airlie Beach en vormen een National Park (daar hebben ze er hier ook miljoenen van). Het landschap deed ons denken aan de omgeving van Komodo: azuurblauw water, witte strandjes en groene heuvelinge eilandjes, totaal geen verkeerde omgeving! Whitehaven Beach zou het hoogtepunt van onze trip worden: en dat was het! Wouter en Floortje: als deze nog niet in jullie reistipgids staat, is het bij deze een erratum!! Een must-see!! Nou ja, bekijk de foto’s maar! Het zand is 'pijn aan je ogen'-wit, maar ontzettend zacht en koel. Het water is blauw blauw en de golven zijn krachtig, het uitzicht vanaf de heuvel op de shifting sands (soort tropische wadden) was onvergetelijk! Op deze trip hebben we ook nog een duik gemaakt, maar dit viel een beetje tegen: de vissen waren op zomervakantie, waardoor hun huizen (het koraal) zeer vies was geworden en nodig een afstofbeurtje kon gebruiken... Ook het zicht deed ons denken aan duiken in het Oostvoornse meer....
Toen gingen we verder met watervallen en kreekjes bezoeken en kwamen we aan in Rockhampton. Daar hebben we voor het eerst koala’s gezien, zij het in gevangenschap, maar ze waren heel schattig! Ook hebben we daar nog een museum bezocht over de aborigionals. Daar hebben we de digeridoo gehoord (Esther is nog steeds geen fan) en boemerang gegooid (Esther is na drie keer proberen wel fan)!
Via Yeppoon (we wilden gaan snorkelen op Great Kepple Island, maar zoals eerder vermeld, zei men dat het zicht heel slecht was) zijn we uiteindelijk beland in Town of 1770 & Agnes Water. Hier wilden we gaan duiken, maar ook hier wacht men beter weer (vooral minder wind) af. Wij vragen ons af of het nog gaat gebeuren. Omdat we wilden voorkomen dat we ons gingen vervelen (en omdat als je een Wicked-camper hebt je natuurlijk niet burgerlijk kunt zijn): hebben we net een surfles genomen. Echt surfen is er niet van gekomen, maar rollen in de golven was ook best leuk, zie de foto's! En we kunnen melden: je wordt er moe van......
Tot zover onze avonturen weer!
We kijken uit naar jullie reacties!
Heel veel liefs van ons
Hoewel we nooit afsluiten zonder....
Wist je dat:
- alcohol in Australie niet in de supermarkt verkocht wordt, maar in zogenaamde 'bottle-shops'? Er zijn zelfs 'drive thru-bottle-shops', om het maar niet te hebben over drink and drive...
- Esther ongeveer elke maand een nieuwe zonnebril moet kopen omdat haar oude het lootje legt?
- Men de HEMA hier ook kent, zij het als een merk wegenkaarten?
- Esther haar diploma 'potholes-raken' met vlag en wimpel gehaald heeft?
- De A1 hier de Bruce Highway heet en bestaat uit 2 banen: eentje heen, eentje terug?
- Vrachtwagenchauffeurs hier 1000 km per dag moeten rijden om een redelijk salaris over te houden?
- Ze daarom een angstaanjagende 100 km per uur rijden en wij wel eens bang worden (wij rijden economisch 80-90 in zn 5, gaat best hoor!) als ze achter ons zitten?
- Verse groenten hier echt het duurste zijn van alles: paprika's kosten ong. E 7.50 per kilo.
- Er hier paprika's in de schappen liggen waar een niet nader te noemen paprika-kweker in Berkel een rolberoerte van zou krijgen?
- Vrouwen geen digeridoo mogen spelen? (de digeridoo staat symbool voor de mannelijke vruchtbaarheid)
- We vergeten waren te melden dat we naast koala's ook al kangaroo's hebben gezien?
De ochtend (10.00 uur) na onze vorige update liepen wij vrolijk het depot van Wicked binnen. Algauw verdween de vrolijkheid als sneeuw voor de zon: onze creditcards waren nog geblokkeerd vanwege de borg voor de eerder gehuurde auto, waardoor we deze borg niet konden betalen... Wij liepen heel Cairns door en belden iedereen die we konden bellen (gezien het tijdsverschil) maar niets kon verhelpen dat we opnieuw in dit fijne land diep in de buidel moesten tasten: de borg afkopen met een verzekering.
Goed: volgende poging om uiteindelijk in de camper te belanden... Richard nam de nu betaalbare borg op zijn creditcard. Helaas bleek de creditcard van Richard helemaal te zijn geblokkeerd door de bank omdat DE bank dubieuze transacties had gesignaleerd. Na een telefoontje werd dit opgelost (transacties waren niet dubieus en leken het alleen maar), we liepen weer terug door Cairns naar het depot (no need to go to the gym today) en konden gelukkig nu de borg betalen, een rondje om de auto lopen om alle dents and scretches te noteren, de do’s en don’ts in ons op te nemen en toen konden we dan om 16.00 uur eindelijk in een camper stappen! Hoera! Op naar de vrijheid!!
Ondanks alle floodings, regenbuien en cyclonen lijken wij het goed te treffen. Alle routes zijn goed begaanbaar en we houden het nieuws en de lokale berichten goed in de gaten. Zo waren de wegen rondom bijvoorbeeld Rockhampton weer helemaal vrij toen wij langs kwamen en is hier niet veel meer te zien van de overstromingen, terwijl enkele weken geleden hier het vliegveld nog geheel onder water stond. Andere overstromingen zijn duizenden kilometers verderop in het zuidwesten van Australie en de aan’stormende’ cycloon komt aan op het vasteland in Mackay (ha Edu, hier kom je dus vandaan!?!), een gebied waar we enkele dagen geleden waren en inmiddels al weer honderden kilometers vanaf zijn. Al met al zijn we dus redelijk gelukkig. Je ziet weinig van alle overstromingen meer, hoewel we de echte overstroomde gebieden niet zien, behalve dat de kreken en rivieren erg bruin zijn van al het zand en dat een aantal gebieden waar je normaal goed kunt snorkelen momenteel slecht zicht hebben. Tevens is een aantal wegen in het binnenland minder goed begaanbaar waardoor we een aantal nationale parken niet kunnen bezoeken.
Om de kosten enigszins in de hand te houden proberen we regelmatig de gratis campingsites uit. Dit zijn een soort rustplekken langs de weg. De Australische overheid is erg bang voor “sleepy drivers” (gezien de afstanden hier ook heel erg logisch...) en zet dus overal langs de weg borden als ‘survive this drive’ en ‘passenger! Is your driver awake?’ We hebben zelfs borden gezien waar ze een vraag op stelden en dan kreeg je 2 km later het antwoord. Jammer wel dat we al drie keer dezelfde vraag gekregen hebben, waardoor we alsnog in slaap konden vallen...
Maar goed, terug naar de rustplekken. Deze zijn vaak voorzien van een gratis electrische BBQ, picknicktafels en toiletten. Volgens de camperverhuurder zouden we op deze plekken gratis kunnen overnachten, maar wij vinden helaas dat ze ook vaak zijn voorzien van een groot bord waarop staat: NO CAMPING ALLOWED, PENALTIES APPLY. Niet heel fijn als het al donker is, de recepties van echte campings dichtzijn en je dus ergens moet slapen. Gelukkig zijn er dan nog de truckstops: staat onze camper wicked te zijn tussen de grote trucks... Meestal in een stad staan we op een gewone camping, waar ze dan wel weer warne douches, vaak een zwembad en soms een tennisbaan hebben....
Wanneer wij overnacht hebben op een gratis spot, douchen we de volgende ochtend graag in de zee (al een avontuur op zich, omdat we een strand met een stinger-enclosure moeten vinden, zodat we geen kwallen beten krijgen) of in een waterval (waar je moet uitkijken voor stroming). De eerste campervan-dagen lukte dat goed: we zaten dicht bij de kust en het regenwoud lag nog steeds in de achtertuin. Veel mooie watervallen en kreekjes gezien waar we heerlijk hebben kunnen douchen.
Om de sleur te voorkomen, hebben we vorige week de campervan twee dagen laten staan en zijn wij aan boord gegaan van een bootje (hoewel dat ook wel een beetje sleur wordt....haha!) om de Whitsunday Islands te bezoeken. Dit zijn 74 eilanden voor de kust van Airlie Beach en vormen een National Park (daar hebben ze er hier ook miljoenen van). Het landschap deed ons denken aan de omgeving van Komodo: azuurblauw water, witte strandjes en groene heuvelinge eilandjes, totaal geen verkeerde omgeving! Whitehaven Beach zou het hoogtepunt van onze trip worden: en dat was het! Wouter en Floortje: als deze nog niet in jullie reistipgids staat, is het bij deze een erratum!! Een must-see!! Nou ja, bekijk de foto’s maar! Het zand is 'pijn aan je ogen'-wit, maar ontzettend zacht en koel. Het water is blauw blauw en de golven zijn krachtig, het uitzicht vanaf de heuvel op de shifting sands (soort tropische wadden) was onvergetelijk! Op deze trip hebben we ook nog een duik gemaakt, maar dit viel een beetje tegen: de vissen waren op zomervakantie, waardoor hun huizen (het koraal) zeer vies was geworden en nodig een afstofbeurtje kon gebruiken... Ook het zicht deed ons denken aan duiken in het Oostvoornse meer....
Toen gingen we verder met watervallen en kreekjes bezoeken en kwamen we aan in Rockhampton. Daar hebben we voor het eerst koala’s gezien, zij het in gevangenschap, maar ze waren heel schattig! Ook hebben we daar nog een museum bezocht over de aborigionals. Daar hebben we de digeridoo gehoord (Esther is nog steeds geen fan) en boemerang gegooid (Esther is na drie keer proberen wel fan)!
Via Yeppoon (we wilden gaan snorkelen op Great Kepple Island, maar zoals eerder vermeld, zei men dat het zicht heel slecht was) zijn we uiteindelijk beland in Town of 1770 & Agnes Water. Hier wilden we gaan duiken, maar ook hier wacht men beter weer (vooral minder wind) af. Wij vragen ons af of het nog gaat gebeuren. Omdat we wilden voorkomen dat we ons gingen vervelen (en omdat als je een Wicked-camper hebt je natuurlijk niet burgerlijk kunt zijn): hebben we net een surfles genomen. Echt surfen is er niet van gekomen, maar rollen in de golven was ook best leuk, zie de foto's! En we kunnen melden: je wordt er moe van......
Tot zover onze avonturen weer!
We kijken uit naar jullie reacties!
Heel veel liefs van ons
Hoewel we nooit afsluiten zonder....
Wist je dat:
- alcohol in Australie niet in de supermarkt verkocht wordt, maar in zogenaamde 'bottle-shops'? Er zijn zelfs 'drive thru-bottle-shops', om het maar niet te hebben over drink and drive...
- Esther ongeveer elke maand een nieuwe zonnebril moet kopen omdat haar oude het lootje legt?
- Men de HEMA hier ook kent, zij het als een merk wegenkaarten?
- Esther haar diploma 'potholes-raken' met vlag en wimpel gehaald heeft?
- De A1 hier de Bruce Highway heet en bestaat uit 2 banen: eentje heen, eentje terug?
- Vrachtwagenchauffeurs hier 1000 km per dag moeten rijden om een redelijk salaris over te houden?
- Ze daarom een angstaanjagende 100 km per uur rijden en wij wel eens bang worden (wij rijden economisch 80-90 in zn 5, gaat best hoor!) als ze achter ons zitten?
- Verse groenten hier echt het duurste zijn van alles: paprika's kosten ong. E 7.50 per kilo.
- Er hier paprika's in de schappen liggen waar een niet nader te noemen paprika-kweker in Berkel een rolberoerte van zou krijgen?
- Vrouwen geen digeridoo mogen spelen? (de digeridoo staat symbool voor de mannelijke vruchtbaarheid)
- We vergeten waren te melden dat we naast koala's ook al kangaroo's hebben gezien?
-
31 Januari 2011 - 07:05
Joosje:
Lieve Esther en Richard,
Wat klinken jullie verhalen fantastisch! Om jaloers van te worden, zeker op een koude maandag ochtend voordat je naar je werk moet... Behalve die muggenbulten dan, je moet er dus iets voor over hebben om op die mooie plekjes te kunnen zijn!
Groetjes Joosje
-
31 Januari 2011 - 08:13
Edu:
Psies! Nu weten jullie idd waar ik vandaan kom... ;-)
Volgens mij willen jullie nooit meer terug willen naar het Nederlandse werkende leven, nu ik jullie verhalen zo lees. Enjoy en tot het volgende verhaal. -
31 Januari 2011 - 10:26
Marit:
Weer een super leuk en jaloersmakend verhaal!
de vorige ook al...
Ik vind het fijn dat jullie zulke mooie dingen, zien en doen.
Blijf lekker schrijven, want dan ontsnap ik even aan de (koude) sleur in Nederland.
Lieve groetjes,
Jullie nichtje -
31 Januari 2011 - 10:57
:
Hello in down under!
Sleur? Sleur?!!! Zal ik eens zeggen wat pas sleur is... elke dag een grijze dag, af en toe regen en een gure wind. Elke dag heen en weer reizen naar Rotterdam en wachten tot het beter wordt. Daarna maar dromen over de vakantie en mijn nieuwe huis daar bij de oude haven. (Esther natuurlijk kom jij daar gezellig een keer logeren!!) Trouwens over die zonnebril een RayBann houdt het lang uit en geeft optimale bescherming een wereld van verschil met een gewone zonnebril! Misschien is dat wat? Jammer alleen dat je niet een voorraadje uit Thailand hebt meegenomen haha. Succes met de Campervan en ik wilde dat ik al op vakantie kon.
Kusjes -
31 Januari 2011 - 18:01
De Buuv:
Hi guys! Jeetje wat een geweldige overdadige heerlijke spannende trip zijn jullie toch aan het maken. Wat een avontuur. Echt super!!
De paprika's waar jullie over schrijven doet mij toch een reactie sturen. Namelijk, ik ben verzot op paprika's met name de afgelopen 14 weken. Want jaaaa.... Ik ben in verwachting. Van jawel... Een tweeling! Dat is dus het avontuur van Mike en mij. Ja jongens, echt waar en helemaal geweldig.
Straks dus die enoorme dikke buik bewonderen (die van mij is hahaaa)
Doei Buuv buum,
dikke kus en genietse nog!
Liesbeth & Co -
31 Januari 2011 - 21:07
Ineke:
Klinkt (wederom) helemaal top! Wat tof dat jullie dit zo kunnen doen. Blijf genieten, voor je 't weet ben je weer terug en zit je weer in de Hollandse sleur van alledag. Enjoy!
x Ineke -
01 Februari 2011 - 06:52
Bram:
Hoi Richard en Esther,
Klinkt weer geweldig allemaal. Wou dat wij ook weer die vrijheid hadden om lekker rond te reizen. Geniet van elke dag, want waarschijnlijk moeten jullie er net als wij weer een behoorlijke tijd op teren als je weer terug bent ;-) -
02 Februari 2011 - 01:57
Esther En Richard:
Mochten mensen verhalen lezen/horen over komende cycloon Yasi: wij houden alles goed in de gaten en zitten er momenteel honderden kilometers van verwijderd! No worries dus, Groet Es en Rich -
02 Februari 2011 - 14:33
Helen:
Ha die Richard en Esther!
Dit is pas de eerste keer dat ik een reactie plaats...Schande! Dat wil niet zeggen dat ik jullie reisverslagen niet volg want ik krijg regelmatig een mail met daarin een link naar het meest recente reisverslag. Ik word helemaal enthousiast van jullie reisverhaal: klinkt bijzonder om met een camper door Australië te trekken en fijn dat jullie tot nu toe nog geen last hebben van de overstromingen maar wel last van muggen: is ook vervelend! Biedt DEED geen soelaas? Hier is het nog steeds koud en regenachtig maar beginnen wel de dagen weer wat langer te worden....Verder is Simon aan het afstuderen en ben ik inmiddels wat meer gewend aan/in mijn nieuwe functie op school. We hebben overigens al een weekendje met Worcaut geboekt: Grou-Friesland. Esther en Richard: geniet van jullie camper-avontuur! Liefs, Helen -
02 Februari 2011 - 18:26
Jolanda:
Ik kan het niet vaak genoeg zeggen: "houd die bijzondere beschermengel in ere!" Heel fijn te weten dat jullie buiten de gevarenzone zitten.
Wel heel apart daartegenover, zoals je ons al vertelde, dat je nu op tv de puinhopen ziet op plaatsen waar jullie net geweest zijn en gereden/gelopen hebben en waar toen nog niets aan de hand was!
Wat een leuk "hippie" karretje trouwens! Lijkt me fantastisch om zo vrij als een vogel overal waar je maar wilt naar toe te kunnen. Geniet van die vrijheid zo lang het nu kan!
Wat een traktatie, zoveel foto's!!
Leuk dat jullie er zelf weer zo vaak opstaan! En het geeft hier een goed gevoel te zien dat jullie er zo lekker gebruind en uitgerust uitzien.
Geniet van alle mooie dingen en al gaat de tijd hard; je hebt nu nog méér tijd voor de boeg dan menigeen in twee jaar vakantie niet eens heeft!
Dus er is nog heeeel veeeel te beleven! Houd ons op te hoogte en laat ons weer meegenieten!
dikke kus,
mam -
03 Februari 2011 - 07:44
Claudia:
Hoi Es en Richard,
Haha, dat is met recht een wicked karretje! Ziet er niet verkeerd uit daar met die mooie stranden :-) Daar zou ik ook wel zin in hebben nu het weer hier zo druilerig is...
Groetjes Claudia -
03 Februari 2011 - 14:08
Beppie:
lieve Esther en Richard.
Hier ben ik weer,wat een spannend avontuur was dat weer.
Ik geniet er nog het meeste van als ik het uitgeprint heb, maar dat wist je al!!!!!!!!!
Zijn de muggenbulten al verdwenen?
Ik geniet van de mooie natuur van jullie foto s.nu lieve mensen ik ga nu alles weer uitprinten.
Wees voorzichtig,maar jullie kennende komt dat dik in orde.knuffel van Beppie
-
04 Februari 2011 - 23:03
Astrid:
Hoi Es en Rich,
Wat een prachtige verhalen en prachtighe foto's weer! Dat surfen ziet er trouwens best wel profi uit! En wat een prachtige Wicked van!!
Liefs en veel plezier!
Astrid
-
08 Februari 2011 - 10:51
Wouter:
ondanks de problemen met creditcards (die toch beweren de vrijheid in je leven te moeten zijn) blijkt maar weer dat de enige vrijheid onafhankelijkheid is. Ik droom helemaal weg bij de gedachte om door het Australische landschap te crossen met een didgeridoo-muziekje op de achtergrond (en een bumperklevende truck in je spiegels).
kus Bro -
10 Februari 2011 - 07:26
Danielle:
Goh, en dan tegen mij zeggen dat ie in Leidschendam is geboren... Eindelijk aangehaakt op jullie verhalen! Echt super om te lezen. Al ondervonden dat koala's ook echt enorm kunnen snurken? ;-) Geniet nog van de reis, en als ik je een bier tip mag geven: Hahn Ice! -
10 Februari 2011 - 11:17
Ingrid:
Hey lieverds, daar ben ik eindelijk. Druk druk druk.... Of weten jullie niet meer wat dat woord betekent??
Heb weer van het verhaal genoten, ook van de foto's. Jullie kunnen onderhand je eigen reisgids wel gaan schrijven, tips genoeg denk ik zo! Met de wistjedatjes erbij wordt dat een toppertje!
Ben je alweer bultvrij Es? Geen mens die dat record wil breken....
Ondanks de kleine "hindernisjes" die jullie moeten nemen (lastige creditcards, zoeken naar goedkope campings en het omzeilen van het natuurgeweld) zie ik 2 hele ontspannen, uitgeruste en volop genietende lovers! Houden zo!
Heel veel liefs en dikke kussen, Ing
-
16 Februari 2011 - 09:46
Hannie & Henk:
Eindelijk even tijd voor jullie verhalen, maar "even" blijkt dus niet genoeg...! Zit nu al een uur te genieten van de verslagen en vooral de foto's, dit gaan jullie natuurlijk je hele leven niet meer vergeten, en wat zo mooi is: het zit in je hoofd en je hart en niemand kan het je ooit meer afnemen. Geniet er nog lekker van verder en keep up the good work met die foto's.
Liefs,
Hannie&Henk
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
