I believe I can frie
Door: Esther
Blijf op de hoogte en volg Esther
12 September 2010 | Thailand, Bangkok
Dag allemaal,
De avonturen stapelen zich hier op! Hoog tijd om jullie deelgenoot te maken.
Als vervolg op het Bangkok verhaal zijn we vanuit daar met de trein naar Kanchanaburi gegaan, waar de brug over de Kwae rivier ligt. Deze brug is onderdeel van de dodenspoorlijn, die is gebouwd in de WOII onder leiding van Japanners door gevangenen, waaronder Nederlandse soldaten. Aangezien de Japanners nou niet echt aardig waren voor deze gevangenen, zijn veel mensen doodgegaan door te hard werken, te weinig eten en mishandeling. We bezochten eerst een museum hierover, toen de brug en toen het kerkhof. Erg indrukwekkend. Toen weer 3 uur in de trein, een lange rit en ook nog eens zo hobbelig, dat ik af en toe dacht dat ik te paard terug naar Bangkok ging…
De dag erna zijn we richting Chang Mai vertrokken, met een tussenstop in Ayutthaya (7-9). Dit was de hoofdstad van Thailand in de Gouden Eeuw, nu zijn er slechts ruines vanuit die tijd. Desondanks waren die ook heel mooi om te zien. Gelukkig hadden we een fiets om alle interessante plekken te bezoeken, echt heerlijk om weer eens Nederlands door de stad te crossen! Hier was het wel echt veel te heet, dus we waren blij dat we ‘s avonds met de nachttrein meemochten verder naar het Noorden.
In Chang Mai hebben we op de aankomstdag niet veel gedaan. Ik was snipverkouden geworden van de airco en moets ongeveer iedere tien seconden een zakdoek pakken om mijn neus te snuiten… pfff…Dus lekker lezen in het Guesthouse (Julie), dat daar echt heel goede mogelijkheden voor heeft! Ook ‘s avonds is het hier heel gezellig vertoeven met andere reizigers.
De volgende dag (9-9) voelde ik me nog niet kiplekker, maar toch maar even de stad in om (for a change) wat whatjes (tempels) te bekijken. Om 16.00 kon ik echt niet meer… terug naar het hostel en even een tukje doen. Toen ik weer wakker werd, was het duidelijk dat ik wel koorts moest hebben… heet, koud, gloeiende lippen… En ja hoor 38.7! Linia recta terug naar bed en hopen dat alles de volgende ochtend ok zou zijn, want….
We gingen deze dag naar een olifanten opvangkamp! Daar worden olifanten opgevangen die eerder in hun leven hard moesten werken. Nu hebben ze een beter leven met goede verzorging en genoeg rust. Wij mochten ze te eten geven (hele trossen bananen hop naar binnen) en op hun rug zitten. Daarvan vergat ik gelijk dat ik ziek was, hoewel ik me al een heel stuk beter voelde hoor! We leerden zelfs hoe je ze moest berijden. Daarna gingen we een rondje door de jungle en mochten we met ze in bad! Heerlijk schrobben! En die olifanten maar water spuiten! Heerlijke dag en bijzonder om zo dicht bij te kunnen komen!
Gister zijn we scooters gaan huren en na een oefenrondje in de straat moesten we benzine halen. En om benzine te halen moesten we direct over de drukke ringweg…
Ik heb alleen maar kunnen denken “ het is maar goed dat mijn moeder dit niet weet….” Na een uurtje voor kamikazepiloot te hebben gespeeld, was ik er redelijk aan gewend en zijn we de berg op gegaan naar de Doi Suthep Tempel van Chang Mai. Beautiful view (10 minutes)!
Tot slot vandaag: Jungle Flight Day! Een tocht door de jungle aan kabellijnen. Je krijgt een soort klimpakje aan en dan word je vanaf een platform aan de lijn gezipped en dan “one two three of you go!” Naar de andere kant! Echt heel tof. In het parcour zaten ook vier abseils (nou ja, die jongens laten je “ zakken”), waarvan de hoogste 40 meter! WHOEHOEHOE!! Great fun! En hele mooie uitzichten over de jungle van Noord Thailand!! De titel van dit stuk ontstond door een van de gidsen die onderweg R. Kelly “I believe I can fly" begon te zingen, maar de L niet kon uitspreken en er een R van maakte...
Tot slot, de onvergetelijke Wist je datjes…
Wist je dat:
- De Thai links rijden?
- Wij ons daardoor nogal eens vergissen (ook op een scooter…)
- Thai niet houden van zweet en er dus zelfs in de discotheek tissues staan om vanalles af te vegen?
- Je vervolgens in de disco proppen tissue onder je voeten hebt?
- Zelfs de Thai vinden dat ik klein ben? Ze geloven bijna niet dat ik uit Nederland kom… (In Holland everybody tall tall, you no!)
- Wij in vergelijking met anderen VEEEEL te zware rugtassen hebben?
- Dat wij dus elke keer aan het denken zijn wat we op welke manier kunnen lozen?
- Maar desondanks dat wij het hier nog steeds prima naar ons zin hebben???
Tot snel!
De avonturen stapelen zich hier op! Hoog tijd om jullie deelgenoot te maken.
Als vervolg op het Bangkok verhaal zijn we vanuit daar met de trein naar Kanchanaburi gegaan, waar de brug over de Kwae rivier ligt. Deze brug is onderdeel van de dodenspoorlijn, die is gebouwd in de WOII onder leiding van Japanners door gevangenen, waaronder Nederlandse soldaten. Aangezien de Japanners nou niet echt aardig waren voor deze gevangenen, zijn veel mensen doodgegaan door te hard werken, te weinig eten en mishandeling. We bezochten eerst een museum hierover, toen de brug en toen het kerkhof. Erg indrukwekkend. Toen weer 3 uur in de trein, een lange rit en ook nog eens zo hobbelig, dat ik af en toe dacht dat ik te paard terug naar Bangkok ging…
De dag erna zijn we richting Chang Mai vertrokken, met een tussenstop in Ayutthaya (7-9). Dit was de hoofdstad van Thailand in de Gouden Eeuw, nu zijn er slechts ruines vanuit die tijd. Desondanks waren die ook heel mooi om te zien. Gelukkig hadden we een fiets om alle interessante plekken te bezoeken, echt heerlijk om weer eens Nederlands door de stad te crossen! Hier was het wel echt veel te heet, dus we waren blij dat we ‘s avonds met de nachttrein meemochten verder naar het Noorden.
In Chang Mai hebben we op de aankomstdag niet veel gedaan. Ik was snipverkouden geworden van de airco en moets ongeveer iedere tien seconden een zakdoek pakken om mijn neus te snuiten… pfff…Dus lekker lezen in het Guesthouse (Julie), dat daar echt heel goede mogelijkheden voor heeft! Ook ‘s avonds is het hier heel gezellig vertoeven met andere reizigers.
De volgende dag (9-9) voelde ik me nog niet kiplekker, maar toch maar even de stad in om (for a change) wat whatjes (tempels) te bekijken. Om 16.00 kon ik echt niet meer… terug naar het hostel en even een tukje doen. Toen ik weer wakker werd, was het duidelijk dat ik wel koorts moest hebben… heet, koud, gloeiende lippen… En ja hoor 38.7! Linia recta terug naar bed en hopen dat alles de volgende ochtend ok zou zijn, want….
We gingen deze dag naar een olifanten opvangkamp! Daar worden olifanten opgevangen die eerder in hun leven hard moesten werken. Nu hebben ze een beter leven met goede verzorging en genoeg rust. Wij mochten ze te eten geven (hele trossen bananen hop naar binnen) en op hun rug zitten. Daarvan vergat ik gelijk dat ik ziek was, hoewel ik me al een heel stuk beter voelde hoor! We leerden zelfs hoe je ze moest berijden. Daarna gingen we een rondje door de jungle en mochten we met ze in bad! Heerlijk schrobben! En die olifanten maar water spuiten! Heerlijke dag en bijzonder om zo dicht bij te kunnen komen!
Gister zijn we scooters gaan huren en na een oefenrondje in de straat moesten we benzine halen. En om benzine te halen moesten we direct over de drukke ringweg…
Ik heb alleen maar kunnen denken “ het is maar goed dat mijn moeder dit niet weet….” Na een uurtje voor kamikazepiloot te hebben gespeeld, was ik er redelijk aan gewend en zijn we de berg op gegaan naar de Doi Suthep Tempel van Chang Mai. Beautiful view (10 minutes)!
Tot slot vandaag: Jungle Flight Day! Een tocht door de jungle aan kabellijnen. Je krijgt een soort klimpakje aan en dan word je vanaf een platform aan de lijn gezipped en dan “one two three of you go!” Naar de andere kant! Echt heel tof. In het parcour zaten ook vier abseils (nou ja, die jongens laten je “ zakken”), waarvan de hoogste 40 meter! WHOEHOEHOE!! Great fun! En hele mooie uitzichten over de jungle van Noord Thailand!! De titel van dit stuk ontstond door een van de gidsen die onderweg R. Kelly “I believe I can fly" begon te zingen, maar de L niet kon uitspreken en er een R van maakte...
Tot slot, de onvergetelijke Wist je datjes…
Wist je dat:
- De Thai links rijden?
- Wij ons daardoor nogal eens vergissen (ook op een scooter…)
- Thai niet houden van zweet en er dus zelfs in de discotheek tissues staan om vanalles af te vegen?
- Je vervolgens in de disco proppen tissue onder je voeten hebt?
- Zelfs de Thai vinden dat ik klein ben? Ze geloven bijna niet dat ik uit Nederland kom… (In Holland everybody tall tall, you no!)
- Wij in vergelijking met anderen VEEEEL te zware rugtassen hebben?
- Dat wij dus elke keer aan het denken zijn wat we op welke manier kunnen lozen?
- Maar desondanks dat wij het hier nog steeds prima naar ons zin hebben???
Tot snel!
-
12 September 2010 - 10:47
Ingrid:
Ha die Es, volgens mij ben ik eens de eerste!! Heb je verhaal vluchtig gelezen, ga dat later nog eens op mijn gemak doen. Maar genoeg te beleven dat is duidelijk. Leuk van die olifanten, dat heeft Raoul ook gedaan. Schitterend. Geniet er lekker van enne..... nog een paar weken dan raakt die rugzak vanzelf leger daar in India! Dikke kus en veel plezier, H I M -
12 September 2010 - 11:04
Joosje:
Lieve es,
Wat heb je alweer veel meegemaakt! Leuk om mee te kunnen genieten thuis,het regent hier en dan waan je je toch een beetje in zonnig Thailand.
Geniet ervan en laat ons af en toe ook een beetje meegenieten en vooral heeeeel jaloers zijn!
Groetjes Joosje -
12 September 2010 - 11:26
Anouk:
He Es,
Wat een leuke foto's heb je gemaakt.
Leuk om je op deze manier te kunnen volgen.
Geniet van alle mooie dingen en tot het volgende verslag.
Liefs Anouk -
12 September 2010 - 12:55
Ed:
Wist je dat:
- Ik een heel erg sterke dochter heb.
- ze ook heel stoer is.
- ze ook verstandig is en naar bed gaat als ze ziek is. -
12 September 2010 - 13:04
Claudia:
Hoi Es,
Hopelijk ben je inmiddels helemaal opgeknapt. Mooi avontuur met die olifanten, lijkt me heel leuk om zo dichtbij ze te kunnen komen.
Geniet ervan en xxx voor julie 2-tjes!
Claudia -
12 September 2010 - 16:31
Richard:
Hmmm... ik hoop dat je mkijn knuffels leuker vindt;-)
En aan die kabelbaan toch wel een beetje een boer(in) met kiespijn als ik het goed zie!
Liefs van mij -
12 September 2010 - 16:56
Jolanda:
Heerlijk dat we vanmiddag ook even je stem hebben gehoord! En fijn dat je weer opgeknapt bent, want jullie hebben helemaal geen tijd om ziek te zijn!
Wat een ervaringen, die olifanten en dat "frie-en"! Had je niet de neiging om een lesje logopedie weg te geven??
Wist je dat.....
- wij enorm genieten van je verhalen.....
- wij ook met veel plezier de reacties van iedereen lezen.....
- jullie nog zoveel heerlijk tijden tegemoet gaan, waar wij ook van mee kunnen genieten....
- ik inderdaad blij ben dat ik sommige dingen pas achteraf hoor!.....
- ik mij ook afvraag wanneer jullie nou naar dat bungalow park voor "sweet 18" gaan??.....
- wij dat op internet opgezocht hebben en het net een bounty-island lijkt!...........
Nou meiden, good luck en tot het volgende bericht!
dikke knuffel!
mam
-
12 September 2010 - 18:29
:
Heeey Esther!!
Haha veel te zware tassen dat gebeurt al snel..
Leuk die olifanten zeg. Raoul had met olifanten gezwommen ook heel gaaf! Denk dat ik volgend jaar die kant op trek met de rugzak, want bij klinkt het ook echt goed!
We houden contact!!
Veel plezier nog xxx -
13 September 2010 - 08:47
Beppie:
Hallo Esther,wat een verhaal,van die olifanten,prachtig ik zag je er in gedachten al opzitten,super!!!!wat jullie allemaal meemaken,en dat is nog maar het begin,en in men eentje hier zit ik te genieten ,en je brengt het zo leuk,en het is ook heel komisch,wat doen jullie leuke dingen.in ieder geval geniet ik van alles wat jullie allemaal doen.Esth
er blijf gezond,en geniet.knuffel beppie -
13 September 2010 - 11:00
Rianne:
Hey Es,
Wat leuk om je verhalen te lezen. Zo kunnen we je allemaal goed volgen! Meid geniet ervan en tot je volgende verslag.
X Rianne -
17 September 2010 - 23:35
Bro:
Ik zeg altijd maar: in elk land moet je een keer ziek zijn geweest! Hoop eerlijk gezegd niet dat dat echt doorzet, want dan ben je straks met Rich meer ziek dan aan het reizen... mooie foto's bij de weg... heb weer genoten zo tijdens mijn nachtdienst!
kus! -
17 September 2010 - 23:37
Bro Nogmaals:
trouwens leuk om te lezen dat je over 222 dagen terug bent ;)
neem trouwens wel gewoon aan dat je bij mijn housewarming bent donderdag aanstaande?
x -
19 September 2010 - 16:13
Jolanda:
Nou weet ik bij toeval te achterhalen wie Bro is, maar Esther, weet jij eigenlijk wie dit is........??
Of is het een afkorting en voelt hij zich "broken" omdat jij zover weg bent??????
Kus, mam -
20 September 2010 - 07:43
Bro:
mss wel haar geheime geliefde die inderdaad broken is... je weet maar nooit ;) -
20 September 2010 - 12:16
Richard:
Hé, daar weet ik niets van van gebroken liefdes -
21 September 2010 - 06:32
Eli:
Lieverd,
Ben net weer terug in NL. Meteen even kijken of je een nieuw verslag had gepost (yes you did). Very nice. Leuk om te lezen, vooral omdat het wordt geillustreerd met foto´s... Fijn om te lezen dat je weer beter bent. Gr aan Floor! x E. p.s. zal `Bro` wel voor je onder handen nemen. Neem ik een pak tissues mee de disco in... Kunnen we lachen én aan jou denken.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
