druk druk druk...
Door: Esther
Blijf op de hoogte en volg Esther
22 Februari 2006 | India, Haiderabad
Hallo fans,
Ik vond het weer eens hoog tijd worden om een update te geven van alles wat er hier gebeurd is, Bep heeft immers al een heleboel dagen niet gelachen… En daarnaast is er hier best een boel gebeurd…
Ik kreeg meerdere keren de vraag wat ik hier zoal na school doe… In Nederland was ik gewend om veel huis te zijn: Richard, studie, salsa, coachen, hardlopen, spinnen, werken… Hier in India gaat het er iets rustiger aan toe. Ik zal een normale dag even kort beschrijven:
om 7 uur gaat de wekker, waarna ik er om 7.30 uitkom. Dat is best netjes, want ik ben niet zo goed in opstaan… Dan doe ik mijn was (ik was me suf omdat ik maar 3 dingen heb en je elke dag iets anders aanmoet vanwege een vreselijke zweetlucht) en maak ik of Rama de lunch klaar, vervolgens ontbijt en douchen, enz. Elke ochtend komt hier ook de vuilnisman (jongentje) die je emmer leegt, zodat wij geen vieze handen krijgen. Hij doet dit samen met zijn vader en moeder (zie de foto). Jongen en moeder halen het vuilnis, vader duwt de vuilniskar. De familie krijgt hiervoor per MAAND per huis 20 roepi’s (dat is 40 cent).
Om 9.00 uur lopen Rama en ik naar school, 10 minuten hier vandaan. Om half 10 heb ik daar mijn eerste cliënt en vervolgens komen de kinderen tot half 1. Dan kan ik naar huis om te lunchen (een luxe die ik ga opgeven vanaf morgen, omdat de hitte te erg wordt in de lunchtijd om naar buiten te gaan en bovendien kan ik in die lunchtijd best nog wat nuttige dingen doen.). Om half 2 beginnen de lessen dan weer, tot half 4. Om half 4 is de school hier uit en ga ik naar huis. Ik doe dan wat dagelijkse dingen, zoals de afwas, gewone was, boodschappen of huiswerk. Soms neemt Rajani me mee om een kopje koffie te gaan drinken, maar zij heeft daar ook niet altijd tijd voor. In de avond gaan Rama en ik verse groeten halen voor het avondeten, dat maken we rond 7 uur, zodat we om 8 uur eten.
Het is grappig dat de meeste Indiase mensen hun shopdingen door de week in de avond doen. De winkels zijn tot laat in de avond geopend. Ook grappig is dat ze hier niet echt shoppen, als je iets nodig hebt, ga je naar een winkel waarvan je weet dat ze goede spullen hebben en daar kom je dan keer op keer. Pas als ze dat echt niet in de winkel hebben ga je naar een ander. Ook wordt hier gewoon gekocht als iets leuk is, er wordt niet zoals in Nederland gekeken in andere winkels of er ergens anders iets beters/leukers te vinden is. Waar ik by the way ook erg aan heb moeten wennen is dat hier iedereen in de winkel zich uitslooft om maar wat te verkopen. Je hoeft maar ergens voor te vragen en alle mogelijke dingen worden gepakt en uit de verpakking gehaald om het te laten zien, voelen, ruiken enzovoort. Ook dingen waar je compleet niet om gevraagd hebt worden met verkooppraatjes aangeboden. Je wordt continue gevolgd door iemand die alles wat jij pakt overneemt, zodat jij je handen vrij hebt.. Ik denk dat ze dit bij mij nog erger doen, omdat ik toch wit en rijk ben en dus verwend moet worden…
Het is volgens mij niet gebruikelijk om ’s avonds eens heerlijk uitgebreid uit eten te gaan, men gaat wel, maar in een simpel restaurantje (hotel genaamd hier) met gezellige TL-verlichting. Ook echt naar een bar, disco op pub zit er niet in. Alcohol is me vreemd na 5 maanden denk ik…Er alleen op uittrekken wordt me hier niet toegestaan. Ik ben immers blank, een vrouw en je weet niet wie je kan vertrouwen en wie niet, omdat je de taal niet kent. ’s Avonds wordt er een driver ingeschakeld die je brengt waar je maar wenst, daarom heb ik geen idee hoe Hyderabad centrum in elkaar steekt. Rajani gaat dan vaak met me mee, bijvoorbeeld als we gaan winkelen. De driver blijft dan net zo lang wachten in de auto tot de dames uitgeschopt, gegeten of wat dan ook zijn en brengt je daarna weer waar je wezen moet.
Rama neemt me in het weekend mee (in opdracht van Rajani). Ook zij weet niet altijd hoe ze ergens moet komen en moet daarom wel eens wat vragen. Dat doet iedereen hier overigens: waarom een busschema?? Op straat weet men welke bussen waar stoppen, dus je vraagt het gewoon even.
Maar goed, ik ben dus ook wel avonden thuis, die met allerlei activiteiten gevuld worden, maak je daar maar geen zorgen over. Ik ben aan het internetten (ik zit niet teveel in het internetcafé hoor, maar vind het ook erg leuk om contact te houden met jullie!!) lezen, puzzelen (mam, ben nog niet door mijn boeken heen hoor..), kletsen met Rama, Telegu aan het leren of Rama Engels aan het doceren. Dat doe ik door Engelse liedjes op te schrijven en dan uit te leggen. Heel voorzichtig kan ze nu met drie liedejes meezingen. Wouter, ik ben goed bezig geweest: Heal the world van Michel Jackson was de eerste….
Daarnaast kom ik ook veel bij Rajani in huis, waar de deur letterlijk altijd open staat. Ik heb Rajani beloofd een appeltaart te bakken omdat ze dat nog nooit heeft geproefd. Ook moet ik haar leren fietsen!! Ik heb me rot gelachen toen ze me vertelde dat ze dat niet heeft geleerd.. By the way, leren zwemmen is hier ook niet gebruikelijk!
Afgelopen weekend heeft Rama me meegenomen naar Shi paramam, een soort klein openlucht museum (beetje primitief, maar ok) met een parkje. Ik ben daar vreselijk verbrand, waar ik nu na drie dagen nog last van heb.. Ik had factor 30 opgesmeerd, maar het heeft weinig geholpen… Op mijn lichaam begin (buiten de verbranding) ook enigszins een kleurtje te komen, maar heerlijk zonnen laat je hier wel uit je hoofd, het is niet uit te houden!
Op de school gaat alles goed, ik ben heel druk bezig met het een en ander. Er zijn wat dingen positief aan het veranderen. Ik heb mijn doelen gesteld en besproken hier op de school. De leiding vond dat ik erg goede dingen in gedachten had: een dossier aanleggen voor elk kind, informatieavonden en de logopedist leren therapieplannen maken zijn een aantal dingen die erin staan. Van de week hebben we 40 dossiermappen gekocht, en 40 schriftjes en een pak papier, ik ben nu bezig de eerste dossiers aan te leggen… Ik doe er ongeveer een per dag, naast mijn gewone werk. Het is best een klus, want je moet van her en der informatie bij elkaar schrapen. Er is hier geen logopedisch onderzoek verricht naar wat dan ook en wat de logopediste met de kinderen heeft gedaan is vaak een groot ?. Ik kijk dus welke informatie mist en maak dan een afspraak met de ouders om de missende informatie te krijgen. Daarna worden de door mij nodig geachte onderzoeken uitgevoerd, om daarna een goed therapieplan te schrijven en daarbij de ouders en leerkrachten zo goed mogelijk te gebruiken. De schriftjes gaan we gebruiken om het huiswerk op te schrijven en de plaatjes in te plakken. Ook zullen we dit schriftje gebruiken als communicatiemiddel met de ouders. Omdat sommige ouders zo arm zijn dat ze een schriftje niet kunnen betalen (kosten: 17 cent), dus ik heb de schriftjes maar gekocht. Gister hebben Rajani en ik ons lam gekocht aan kinderspeelgoed van het geld dat ik van de Hogeschool Utrecht heb gekregen (met de kerstlunch binnengehaald). Ik heb er vandaag in ieder geval de logopediste heel blij meegemaakt. Het pronkstuk (een echt poppenhuis) werd op tafel gezet.. ver weg van de kinderen… tja…
De relatie met de logo gaat heel goed, maar ik word soms wel eens moedeloos van het gebrek aan kennis hier. Of het gebrek aan structuur. Of misschien wel de miscommunicaties doordat het Engels niet helemaal begrepen wordt aan een van beide zijden… Ik kom er ook maar niet achter wat ze nou wel en wat ze nou niet heeft geleerd in die twee jaar studie…
Vandaag trouwens, even voor de insiders, een meisje gezien met een fonetische stoornis waar je U tegen zegt… Ze produceert vijf letters: aa, e, k, t, p; dus elk woord op basis van deze letters samen gesteld… een voorbeeld: olifant is hier een [jeenoegoe], dat werd bij haar [etata]. Je begrijpt dat hoe erg dit meisje dus ook haar best doet om te praten, niemand begrijpt haar…
Ik ben vast tigduizend dingen vergeten, maar ik denk dat jullie wel weer genoeg leesvoer hebben voor even! Nogmaals bedankt voor al jullie reacties, ik hoor ook graag van jullie!
Dikke kus, Es
PS. de foto's
- de vuilnis man
- armoede in de gekste hoeken. vond gister uit dat de mensen die in de bouwput tegenover ons werken, erachter in krotten wonen..
- Rama en ik in de waterfiets
- shi par amam
- de comfortabele stoel van de buschauffeur. Wat hebben ze het in Nederland goed getroffen he?
Ik vond het weer eens hoog tijd worden om een update te geven van alles wat er hier gebeurd is, Bep heeft immers al een heleboel dagen niet gelachen… En daarnaast is er hier best een boel gebeurd…
Ik kreeg meerdere keren de vraag wat ik hier zoal na school doe… In Nederland was ik gewend om veel huis te zijn: Richard, studie, salsa, coachen, hardlopen, spinnen, werken… Hier in India gaat het er iets rustiger aan toe. Ik zal een normale dag even kort beschrijven:
om 7 uur gaat de wekker, waarna ik er om 7.30 uitkom. Dat is best netjes, want ik ben niet zo goed in opstaan… Dan doe ik mijn was (ik was me suf omdat ik maar 3 dingen heb en je elke dag iets anders aanmoet vanwege een vreselijke zweetlucht) en maak ik of Rama de lunch klaar, vervolgens ontbijt en douchen, enz. Elke ochtend komt hier ook de vuilnisman (jongentje) die je emmer leegt, zodat wij geen vieze handen krijgen. Hij doet dit samen met zijn vader en moeder (zie de foto). Jongen en moeder halen het vuilnis, vader duwt de vuilniskar. De familie krijgt hiervoor per MAAND per huis 20 roepi’s (dat is 40 cent).
Om 9.00 uur lopen Rama en ik naar school, 10 minuten hier vandaan. Om half 10 heb ik daar mijn eerste cliënt en vervolgens komen de kinderen tot half 1. Dan kan ik naar huis om te lunchen (een luxe die ik ga opgeven vanaf morgen, omdat de hitte te erg wordt in de lunchtijd om naar buiten te gaan en bovendien kan ik in die lunchtijd best nog wat nuttige dingen doen.). Om half 2 beginnen de lessen dan weer, tot half 4. Om half 4 is de school hier uit en ga ik naar huis. Ik doe dan wat dagelijkse dingen, zoals de afwas, gewone was, boodschappen of huiswerk. Soms neemt Rajani me mee om een kopje koffie te gaan drinken, maar zij heeft daar ook niet altijd tijd voor. In de avond gaan Rama en ik verse groeten halen voor het avondeten, dat maken we rond 7 uur, zodat we om 8 uur eten.
Het is grappig dat de meeste Indiase mensen hun shopdingen door de week in de avond doen. De winkels zijn tot laat in de avond geopend. Ook grappig is dat ze hier niet echt shoppen, als je iets nodig hebt, ga je naar een winkel waarvan je weet dat ze goede spullen hebben en daar kom je dan keer op keer. Pas als ze dat echt niet in de winkel hebben ga je naar een ander. Ook wordt hier gewoon gekocht als iets leuk is, er wordt niet zoals in Nederland gekeken in andere winkels of er ergens anders iets beters/leukers te vinden is. Waar ik by the way ook erg aan heb moeten wennen is dat hier iedereen in de winkel zich uitslooft om maar wat te verkopen. Je hoeft maar ergens voor te vragen en alle mogelijke dingen worden gepakt en uit de verpakking gehaald om het te laten zien, voelen, ruiken enzovoort. Ook dingen waar je compleet niet om gevraagd hebt worden met verkooppraatjes aangeboden. Je wordt continue gevolgd door iemand die alles wat jij pakt overneemt, zodat jij je handen vrij hebt.. Ik denk dat ze dit bij mij nog erger doen, omdat ik toch wit en rijk ben en dus verwend moet worden…
Het is volgens mij niet gebruikelijk om ’s avonds eens heerlijk uitgebreid uit eten te gaan, men gaat wel, maar in een simpel restaurantje (hotel genaamd hier) met gezellige TL-verlichting. Ook echt naar een bar, disco op pub zit er niet in. Alcohol is me vreemd na 5 maanden denk ik…Er alleen op uittrekken wordt me hier niet toegestaan. Ik ben immers blank, een vrouw en je weet niet wie je kan vertrouwen en wie niet, omdat je de taal niet kent. ’s Avonds wordt er een driver ingeschakeld die je brengt waar je maar wenst, daarom heb ik geen idee hoe Hyderabad centrum in elkaar steekt. Rajani gaat dan vaak met me mee, bijvoorbeeld als we gaan winkelen. De driver blijft dan net zo lang wachten in de auto tot de dames uitgeschopt, gegeten of wat dan ook zijn en brengt je daarna weer waar je wezen moet.
Rama neemt me in het weekend mee (in opdracht van Rajani). Ook zij weet niet altijd hoe ze ergens moet komen en moet daarom wel eens wat vragen. Dat doet iedereen hier overigens: waarom een busschema?? Op straat weet men welke bussen waar stoppen, dus je vraagt het gewoon even.
Maar goed, ik ben dus ook wel avonden thuis, die met allerlei activiteiten gevuld worden, maak je daar maar geen zorgen over. Ik ben aan het internetten (ik zit niet teveel in het internetcafé hoor, maar vind het ook erg leuk om contact te houden met jullie!!) lezen, puzzelen (mam, ben nog niet door mijn boeken heen hoor..), kletsen met Rama, Telegu aan het leren of Rama Engels aan het doceren. Dat doe ik door Engelse liedjes op te schrijven en dan uit te leggen. Heel voorzichtig kan ze nu met drie liedejes meezingen. Wouter, ik ben goed bezig geweest: Heal the world van Michel Jackson was de eerste….
Daarnaast kom ik ook veel bij Rajani in huis, waar de deur letterlijk altijd open staat. Ik heb Rajani beloofd een appeltaart te bakken omdat ze dat nog nooit heeft geproefd. Ook moet ik haar leren fietsen!! Ik heb me rot gelachen toen ze me vertelde dat ze dat niet heeft geleerd.. By the way, leren zwemmen is hier ook niet gebruikelijk!
Afgelopen weekend heeft Rama me meegenomen naar Shi paramam, een soort klein openlucht museum (beetje primitief, maar ok) met een parkje. Ik ben daar vreselijk verbrand, waar ik nu na drie dagen nog last van heb.. Ik had factor 30 opgesmeerd, maar het heeft weinig geholpen… Op mijn lichaam begin (buiten de verbranding) ook enigszins een kleurtje te komen, maar heerlijk zonnen laat je hier wel uit je hoofd, het is niet uit te houden!
Op de school gaat alles goed, ik ben heel druk bezig met het een en ander. Er zijn wat dingen positief aan het veranderen. Ik heb mijn doelen gesteld en besproken hier op de school. De leiding vond dat ik erg goede dingen in gedachten had: een dossier aanleggen voor elk kind, informatieavonden en de logopedist leren therapieplannen maken zijn een aantal dingen die erin staan. Van de week hebben we 40 dossiermappen gekocht, en 40 schriftjes en een pak papier, ik ben nu bezig de eerste dossiers aan te leggen… Ik doe er ongeveer een per dag, naast mijn gewone werk. Het is best een klus, want je moet van her en der informatie bij elkaar schrapen. Er is hier geen logopedisch onderzoek verricht naar wat dan ook en wat de logopediste met de kinderen heeft gedaan is vaak een groot ?. Ik kijk dus welke informatie mist en maak dan een afspraak met de ouders om de missende informatie te krijgen. Daarna worden de door mij nodig geachte onderzoeken uitgevoerd, om daarna een goed therapieplan te schrijven en daarbij de ouders en leerkrachten zo goed mogelijk te gebruiken. De schriftjes gaan we gebruiken om het huiswerk op te schrijven en de plaatjes in te plakken. Ook zullen we dit schriftje gebruiken als communicatiemiddel met de ouders. Omdat sommige ouders zo arm zijn dat ze een schriftje niet kunnen betalen (kosten: 17 cent), dus ik heb de schriftjes maar gekocht. Gister hebben Rajani en ik ons lam gekocht aan kinderspeelgoed van het geld dat ik van de Hogeschool Utrecht heb gekregen (met de kerstlunch binnengehaald). Ik heb er vandaag in ieder geval de logopediste heel blij meegemaakt. Het pronkstuk (een echt poppenhuis) werd op tafel gezet.. ver weg van de kinderen… tja…
De relatie met de logo gaat heel goed, maar ik word soms wel eens moedeloos van het gebrek aan kennis hier. Of het gebrek aan structuur. Of misschien wel de miscommunicaties doordat het Engels niet helemaal begrepen wordt aan een van beide zijden… Ik kom er ook maar niet achter wat ze nou wel en wat ze nou niet heeft geleerd in die twee jaar studie…
Vandaag trouwens, even voor de insiders, een meisje gezien met een fonetische stoornis waar je U tegen zegt… Ze produceert vijf letters: aa, e, k, t, p; dus elk woord op basis van deze letters samen gesteld… een voorbeeld: olifant is hier een [jeenoegoe], dat werd bij haar [etata]. Je begrijpt dat hoe erg dit meisje dus ook haar best doet om te praten, niemand begrijpt haar…
Ik ben vast tigduizend dingen vergeten, maar ik denk dat jullie wel weer genoeg leesvoer hebben voor even! Nogmaals bedankt voor al jullie reacties, ik hoor ook graag van jullie!
Dikke kus, Es
PS. de foto's
- de vuilnis man
- armoede in de gekste hoeken. vond gister uit dat de mensen die in de bouwput tegenover ons werken, erachter in krotten wonen..
- Rama en ik in de waterfiets
- shi par amam
- de comfortabele stoel van de buschauffeur. Wat hebben ze het in Nederland goed getroffen he?
-
22 Februari 2006 - 13:55
Richard:
ja ik ben de eerste...
hoop dat de foto's ook nog komen... ben benieuwd liefje. In eider geval weer iets wijzer over India en Hyderabad ;)
XXX -
22 Februari 2006 - 13:56
Richard:
ja ik ben de eerste...
hoop dat de foto's ook nog komen... ben benieuwd liefje. In eider geval weer iets wijzer over India en Hyderabad ;)
XXX -
22 Februari 2006 - 13:58
Richard:
ja ik ben de eerste...
hoop dat de foto's ook nog komen... ben benieuwd liefje. In eider geval weer iets wijzer over India en Hyderabad ;)
XXX -
22 Februari 2006 - 13:59
Richard:
ja ik ben de eerste...
hoop dat de foto's ook nog komen... ben benieuwd liefje. In eider geval weer iets wijzer over India en Hyderabad ;)
XXX -
22 Februari 2006 - 14:12
Mamma:
Lieve Esther,
Heel toevallig dacht ik er van de week aan, of je inmiddels al iets had gedaan met het geld van de Hogeschool. Geweldig, ik denk dat je heeeel veel hebt kunnen kopen! Wat ben ik trots op je, zoveel goeds als jij daar brengt voor die mensen! Het is trouwens leuk om eens te lezen hoe de dagindeling daar loopt. In nog geen drie weken lijkt het wel alsof je er al tijden mee bezig bent! En dat je je handen vol hebt aan school, kan ik goed begrijpen.
Rama zal jou inderdaad ontzettend gaan missen, dat zal niet meevallen voor haar. Het is niet te bevatten hoe hard de mensen daar ook moeten werken voor zogoed als geen geld!
Wat dat wassen betreft, ik zou er nog maar een paar jurken bijkopen, want dat kost daar geen drol en je doet de economie een plezier. De foto's kan ik even nog niet zien, maar dat was vorige keer ook zo. Komt goed.
Nou meisje, ik weet zeker dat heel veel mensen dit verhaal weer met plezier zullen lezen. Een hele dikke kus van mij!!! -
22 Februari 2006 - 14:43
Papa:
He Essie,
Volgens mij was Richard aan het lijmen toen hij jou een reactie stuurde!
Qua weer zullen we jaloers op elkaar zijn. Hier verlangen sommigen mensen weer naar wat warmte en jij naar wat koelte. Ik heb vandaag nog even het weerbericht in Hyderabad gezien en dat loog er niet om. Constant zo'n 34 graden Celcius. Naast dat je huisvuil wordt opgehaald, kun je je was niet uitbesteden? Of studeer je ook nog voor wasmachine of wil je gewoon bij het volk behoren? Je zit inderdaad niet stil en klopt de titel goed met de inhoud, maar iets anders hadden we ook niet verwacht. Goed dat ze jouw voorstellen accepteren en dat je zo je eigen gang kunt gang. Ik vind het van jeenoegoe klasse!
Leuk dat Rama geïnterresseerd is in onze Westerse cultuur en dat ze veel wilt leren. Levert dat voor haar dan geen problemen op voor wat betreft haar geloof?
Ik ben benieuwd of de appeltaart gaat lukken, want heb je dan een oven om het in af te bakken? De zon lijkt mij net niet warm genoeg voor dit werk.
Wat doe je nu als je bij Rajani thuis wilt binnenkomen? Er is geen bel, dus moet je kloppen, maar zonder deur????
Wel Esther, ik ga weer door met mijn werk. Het was een prettige onderbreking van de dagelijkse sleur en een aantal collega's hebben ook je geamuseerde verslag gelezen. Fijn dat je je nog niet verveeld en dat de tijd dan ook snel gaat. Voor Richard en jou duurt het nog maar 15 weken voordat jullie elkaar weer zien. Makkie toch, of .....
XX -
22 Februari 2006 - 15:26
Elise:
he lieve meid,
Leuk dat je je vermaakt en een vol dagprogramma hebt. Ik heb binnenkort een date met Richard. Dan kan ie zn tijd een beetje opvullen en hoeft ie niet vier keer iets te plaatsen op de site (grapje he richard???)Denk dat ik de Indiase curry taart ga maken in het kader van "we-drinken-samen-koffie-omdat-esther-er-niet-is". Ben trouwens gisteren bij Thijs op de koffie geweest. Was ook erg gezellig. Olympische spelen gekeken en we vroegen ons af of jij inmiddels ook al een tv had... Horen snel weer een volgend verhaal van je.
dikke kus.
ps. hardlopen is een groot drama. Vaak 'sochtend erg koud, dan wel te vroeg. en nu ben ik verkouden, dus lopen gaat ook niet. Balen. -
22 Februari 2006 - 15:36
Oma Zoetermeer:
heb alles gelezen bij Ingrid achter de computer. Ik ben trots hoe alles gaat bij jou. Ik vind het heel fijn dat we iedere keer die brieven krijgen. Zo blijven we goed op de hoogte. Ik heb je vorige week een sms gestuurd, hopelijk heb je die ontvangen. Verder zie ik wel dat je erg geniet. Hier gaat alles goed. Kusjes van oma -
22 Februari 2006 - 15:37
Irene:
HeeY favo nicht
Alles is wel cool (nja eerder hot :P) met jou. Fijn dat te horen. En je schrijft het ook zo leuk. Netjes hoor XXX Irene -
22 Februari 2006 - 15:46
Ingrid:
Hee meissie!!
Wat een verhaal weer zeg. Maar je doet het goed daar hoor. Je regelt de hele boel daar: ze laten je straks niet meer gaan!! Maar dat willen we niet niet hoor.
Richard wilde de eerste zijn......en de tweede en de derde en de vierde....Je hebt altijd baas boven baas!! Hij mist je zo erg natuurlijk.....
Succes met je appeltaart, heb inmiddels gehoord dat je het recept hebt opgevraagd bij je moeder!
Ben benieuwd hoe hij in de smaakt valt.
Ondanks dat je af en toe moedeloos bent denk ik dat je veel voldoening kan hebben van wat je doet met die dossiers en plannen e.d. Heel veel succes lieffie en tot snel. 't volgende verhaal zullen we wel missen wat volgende week gaan we er even tussenuit. Tot snel, xxxxxIngrid (en Hans en Irene en Marit). -
22 Februari 2006 - 19:22
Wouter:
hee kleintje, wat een geweldig verhaal weer! en wat een warmte daar! idd niet om uit te houden. Ik heb het de afgelopen dagen ook erg warm gehad omdat ik ziek ben geweest, maar als ik jou verhaal de bijpassende foto's lees en zie, voel ik me gelijk weer een stuk beter. Het is wel heel grappig, want ik ben vandaag weer ff voor het eerst naar buiten gegaan en toen liep ik een beetje over jou na te denken enzo en toen kwam ik op de markt een tentje met indiase kleding tegen! echt heel toevallig. Wat ik me verder afvraag: kende Rama het nummer van Michael, of had ze er nog nooit van gehoord? heeft ze uberhaupt ooit van MJ gehoord? en wat betreft de appeltaart: kan je niet een stukje bewaren? :P
hele dikke kus van je broertje -
22 Februari 2006 - 19:50
Claudia:
Ha die Es,
Hier een berichtje vanaf de andere kant van onze planeet ;) Ik lees je verhalen met veel plezier en ik ben benieuwd naar alles wat er nog gaat komen. Is het skypen al gelukt?
Liefs, Clau -
22 Februari 2006 - 19:55
Renske:
Ha die Es! Wat een heerlijk verhaal weer! Super om eens te weten wat je zoal doet op een dag. En...Elies die een date heeft met Richard...??? Dubieus...! Ik hou een oogje in het zeil hoor! ;-)
Meid, ik kijk uit naar je volgende verhaal!
Xuzz -
22 Februari 2006 - 22:27
Hans:
Ha die Es,
Druk druk druk,en ik maar denken dat het daar altoos maar"tempo doeloe"is, mooi dus niet... En wat een armoe, dan hebben onze bouwvakkers het steengoed.
Over armoe gesproken, hoe voel jij je daar als je veel meer te besteden hebt als die vuilnisman in zijn hele werkzame leven niet kan verdienen, dat geeft volgens mij een vreemd onwezelijk gevoel of niet?
Heb je af en toe niet een drang om zulke mensen iets te geven?
Ik vind het allemaal erg goed wat je daar doet en ik denk inderdaad dat ze je daar gaan missen, vreemd dat er daar zo mee wordt omgesprongen, kun je je niet voorstellen.
Blijf schrijven en foto's sturen, lang leve internet, wat een uitkomst.
En verwen ze maar met appeltaart. -
23 Februari 2006 - 10:01
Olaf:
Esther!, goed om te horen dat het allemaal relaxt daar gaat.., roeien gaat moeizaam maar het begint weer te komen :D,
veel succes en geniet!
greetz Olaf -
23 Februari 2006 - 13:34
Floor:
Hey meis,
wat een mooie verhalen allemaal.. moet je bekennen dat ik, ondanks dat ik het een wel heel gewaagde onderneming van je vond :p nu toch wel erg jaloers ben.. leuke foto's ook. Binnenkort volgt mail, for now, dikke kus! -
23 Februari 2006 - 14:08
Rieneke:
WWHOOEOEOEOOEOEEOOEEO kick ass Esterrrrr!!!!!!:):):):):):):):):):):) XXXXXXX -
24 Februari 2006 - 11:16
Edu:
U vermaakt zich wel zie ik!
Ik zal wel even extra goed op Richard passen... Neem 'em vanavond mee naar Enschede... :)
Goed weekend! -
24 Februari 2006 - 19:26
Beppie:
hallo ester heb met ogen als schoteltjes je verhaal weer met plezier gelezen ,ik hang aan je lippen als je begrijpt wat ik bedoel,wat een dagen maak je ,met recht
druk druk druk ,wel zeer leerzaam denk ik,want als je in holland stage loopt ,lijkt het toch niet zo uitgebreid,want je zal in de avonduren wel een beetje bij moeten tanken,lijkt mij !!het was in mijn jonge jaren niet zo dat je stage moest lopen,dan moest je van goede huizen komen je begrijp wel wat ik bedoel he? maar een heel klein beetje jaloers mag ik wel zijn he?(op mijn leeftijd) nu ester ik zeg maar word vervolgd P.S.
je doet het in mijn ogen geweldig. -
24 Februari 2006 - 19:32
Beppie:
ester een klein berichtje nog ,wat je ouders je broer en de rest van de fam.en vrienden verwoorden daar sta ik ook helemaal achter,dat was het. -
25 Februari 2006 - 17:06
Melanie:
Hoi Esther,
echt heel leuk en interessant om jouw belevenissen in India te lezen. Ik ga de verhalen goed bijhouden. Het kerstlunch geld is op een zeer goede plek aangekomen. Je doet echt geweldig werk daar, SUPER! Ik heb heel veel respect voor je!!! Veel liefs! -
27 Februari 2006 - 12:16
Vincent:
He Esje, wat fijn dat je het zo naar je zin hebt daar en dat alles goed gaat met je! De verhalen zijn leuk en die foto's maken het nog levendiger! Veel plezier en succes, pas goed op jezelf.
Groetjes Vincent -
28 Februari 2006 - 21:18
Ymke:
He hoi,
Leuk weer die verhalen. Voor je achterban is het tv-programma 'Boarding Now' wellicht leuk op 9 april. Dan doen ze namelijk Hyderabad aan, dus niet schrikken als je opeens Tim Immers tegenkomt! Vorige week heb ik afscheid genomen van Frank en Mary en ook iemand ontmoet die waarschijnlijk in september via Ceasartherapie komt stagelopen. Met koninginnedag gaan we met stichting Santosh geld ophalen voor het opvanghuis voor HIV
positieve weeskinderen.
Sterkte met de hitte! -
28 Februari 2006 - 21:29
Fieke:
dag lief essie, wat onwijs leuk om dit te lezen. ik vind dat je er naar moet streven om de lezers van je online-dagboek in elk verhaaltje een nieuw indiaas woord te leren, jenoegoe is tot nu toe wel mn favoriet (en enige woord ;-)),
kijk uit naar mn volgende indiaase woord, voor nu een jenoegoe dikke kus !!! -
02 Maart 2006 - 08:19
Ulla:
Go girl! Laat ze daar een poepie ruiken hihi. Je bent erg goed bezig.
Gr. Ulla -
02 Maart 2006 - 15:04
Renske:
Hoi Esther!
Ik zag op msn dat jij net als Marjolijn een plaatsje hebt op waarbenjij.nu. Ik kijk regelmatig om te lezen wat voor spannende avonturen jullie hebben meegemaakt!! Heel veel succes nog en natuurlijk veel plezier!
Groetjes Renske -
02 Maart 2006 - 15:10
Renske Kwarts:
Hee es,
Ik lees net in de reacties dat jij meerdere Renske's kent, wat een verwarring.... Nou dat laatste berichtje was dus van mij, Renske Kwarts. Ik lees nog steeds graag je logo verhalen ook al ben ik gestopt!
Groetjes! -
03 Maart 2006 - 19:29
Sophie:
Heey Esther!
Wat gaaf om al je verhalen te horen. Vind het echt heel stoer van je wat je daar doet. Kan me goed voorstellen dat het echt heel zwaar is door (wat jij noemde) het gebrek aan kennis-structuur en de slechte communicatie. Ik vroeg me inderdaad al af of je het geld al had uitgegeven, ze waren zeker ontzettend blij met de kado's?
Mis je stayokay al n beetje :)? Wij jou wel! Nou meis, ik kijk uit naar je volgende verhalen! Kus Sophie -
03 Maart 2006 - 19:35
Papa:
Hei Essebes, je berichten zijn al een poosje belegen. Krijgen we binnenkort weer een update. Ik kijk er nu al weer naar uit! -
04 Maart 2006 - 04:12
Beppie:
hier ben ik weer,ik heb gisteravond een gezellig avondje gehad met je pa,we hebben de zelfde humor,dus men lever heeft weer geschud.
het weer is hier niet best,gladde wegen sneeuw en kou,daar heb jij geen last van .
en als ik het goed begrepen heb dan ben je een echte zon aanbidder he?wat ik zo leuk vind dat wat je allemaal meemaakt ik je toch beter leer kennen,want we hebben elkaar maar 2keer ontmoet in de auto en toen je moeder haar 50ste verjaardag vierde.ester kijk uit dat je niet te veel in de zon gaat zitten ,want als je dan op een oudere leeftijd komt ,en je heb de pech dat er rimpels in aantocht zijn,dan denk je NEE HE?ester ik kon niet slapen ,dus ik ga nu stoppen ,en ik kijk weer uit naar je nieuwe avonturen,die je zo leuk verwoord.toch maar een dikke knuffel van beppie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
