Eerste dag
Door: Esther
Blijf op de hoogte en volg Esther
07 Februari 2006 | India, Haiderabad
Vandaag ben ik echt begonnen met mijn stage. Het is erg wennen, omdat je van hot naar her gestuurd wordt en ik niet altijd goed weet waar ik naar toe moet. Ook weet ik niet altijd wanneer dingen gepland zijn, simpelweg omdat ze hier niet zoveel plannen.
Ik heb geprobeerd om te observeren bij de logopedist, maar dat bleek onmogelijk, want ze vroeg me de oren van het hoofd. Het lijkt er op dat ze zelf niet meer weet wat ze met sommige kinderen aanmoet en duidelijk nieuwe informatie nodig heeft. Ik pakte mijn kopieën van Bleile erbij en ze begon meteen te stralen. Verder gaat onze samenwerking erg goed.
Ook ik zat vandaag even met mijn handen in het haar. Waar begin je met een autist (zoals ik alleen maar in gekke buien heb nagedaan), die de hele dag met zijn voorhoofd tegen zijn benen zit te tikken. Vooral wanneer de logopedist zegt dat hij erg verlegen is en geen oogcontact durft te maken daardoor, vliegt de wanhoop je even aan… (Ok geen hulp van die kant dus)
Afstudeermeisjes; we hadden het nog even over die tongspatels… Er liggen er hier 4 die van de ene mond in de andere gaan… 100 nieuwe was dus geen overbodige luxe….Nu kunnen we de namen er tenminste opzetten en voor ieder kind eentje vast gebruiken… hahaha grapje.
Naast de tongspatels zijn ook de bellenblaas en de rietjes goed ontvangen…
Heb ook een gesprek gehad met de psychologe die verbonden is aan de school. Zij weet het een en ander van logopedie, maar ik vraag me af in hoeverre ze alles kan toepassen. Via haar hoorde ik dat ik nog begeleiding ga krijgen van een logopedist met een eigen praktijk in de buurt. Eigenlijk hoop ik dat zij minder afhankelijk is van nieuwe therapieinzichten dan degene die op de school werkzaam is. Ook vertelde ze me dat de leraren behandelplannen schrijven voor elk individueel kind. Deze doelen worden dan eens in de drie maanden geëvalueerd. De lessen logopedie zijn groepslessen en individuele lessen, maar de groepen zijn ingedeeld op klas en leeftijd en niet op stoornis, wat er dus op neerkomt dat 4 kinderen zitten te wachten terwijl er 1 behandeling krijgt. Ik stond al verteld toen ik gister hoorde dat de logopedist 40 kinderen per dag ziet.. Maar nu begrijp ik hoe….
Over India zelf; van het centrum van Hyderabad heb ik nog niet veel gezien. Ik weet sinds vandaag dat mijn flatje aan de oostzijde van het centrum ligt, dat de buurt hier niet erg gevaarlijk is, zolang je maar niet ’s avonds late op stap gaat in je eentje. De winkels zijn hier allemaal even kleurrijk en klein en soms duurt het even voor je door hebt wat wat is… Van het feit dat ik blank ben, heb ik niet zoveel last. Ach ja, je wordt bekeken en de rickwashes (?) beginnen wat langzamer te rijden wanneer ze langs je komen, maar verder heb ik geen last gehad van iemand.
Heb daarnet koffie gedronken in een westers uitziend cafeetje met Rajini en Rama, was gezellig, maar toch heel anders dan met jou Eli! Het verkeer hier is wel om te lachen, maar dat heeft iedereen vast al gehoord. Alles toetert om alles en alles rijdt door elkaar. Ze hebben ook het geld voor de markering van verschillende banen maar bespaard, niemand die zich eraan houdt…
Goed dat is het even voor nu, het is namelijk al best veel informatie.. Ik neem het je niet kwalijk als je geen tijd hebt om alles te lezen.. Ik kan het ook niet helpen dat ik eindelijk eens tijd heb om zulke lange verhalen te tikken… hihihi
Ik heb geprobeerd om te observeren bij de logopedist, maar dat bleek onmogelijk, want ze vroeg me de oren van het hoofd. Het lijkt er op dat ze zelf niet meer weet wat ze met sommige kinderen aanmoet en duidelijk nieuwe informatie nodig heeft. Ik pakte mijn kopieën van Bleile erbij en ze begon meteen te stralen. Verder gaat onze samenwerking erg goed.
Ook ik zat vandaag even met mijn handen in het haar. Waar begin je met een autist (zoals ik alleen maar in gekke buien heb nagedaan), die de hele dag met zijn voorhoofd tegen zijn benen zit te tikken. Vooral wanneer de logopedist zegt dat hij erg verlegen is en geen oogcontact durft te maken daardoor, vliegt de wanhoop je even aan… (Ok geen hulp van die kant dus)
Afstudeermeisjes; we hadden het nog even over die tongspatels… Er liggen er hier 4 die van de ene mond in de andere gaan… 100 nieuwe was dus geen overbodige luxe….Nu kunnen we de namen er tenminste opzetten en voor ieder kind eentje vast gebruiken… hahaha grapje.
Naast de tongspatels zijn ook de bellenblaas en de rietjes goed ontvangen…
Heb ook een gesprek gehad met de psychologe die verbonden is aan de school. Zij weet het een en ander van logopedie, maar ik vraag me af in hoeverre ze alles kan toepassen. Via haar hoorde ik dat ik nog begeleiding ga krijgen van een logopedist met een eigen praktijk in de buurt. Eigenlijk hoop ik dat zij minder afhankelijk is van nieuwe therapieinzichten dan degene die op de school werkzaam is. Ook vertelde ze me dat de leraren behandelplannen schrijven voor elk individueel kind. Deze doelen worden dan eens in de drie maanden geëvalueerd. De lessen logopedie zijn groepslessen en individuele lessen, maar de groepen zijn ingedeeld op klas en leeftijd en niet op stoornis, wat er dus op neerkomt dat 4 kinderen zitten te wachten terwijl er 1 behandeling krijgt. Ik stond al verteld toen ik gister hoorde dat de logopedist 40 kinderen per dag ziet.. Maar nu begrijp ik hoe….
Over India zelf; van het centrum van Hyderabad heb ik nog niet veel gezien. Ik weet sinds vandaag dat mijn flatje aan de oostzijde van het centrum ligt, dat de buurt hier niet erg gevaarlijk is, zolang je maar niet ’s avonds late op stap gaat in je eentje. De winkels zijn hier allemaal even kleurrijk en klein en soms duurt het even voor je door hebt wat wat is… Van het feit dat ik blank ben, heb ik niet zoveel last. Ach ja, je wordt bekeken en de rickwashes (?) beginnen wat langzamer te rijden wanneer ze langs je komen, maar verder heb ik geen last gehad van iemand.
Heb daarnet koffie gedronken in een westers uitziend cafeetje met Rajini en Rama, was gezellig, maar toch heel anders dan met jou Eli! Het verkeer hier is wel om te lachen, maar dat heeft iedereen vast al gehoord. Alles toetert om alles en alles rijdt door elkaar. Ze hebben ook het geld voor de markering van verschillende banen maar bespaard, niemand die zich eraan houdt…
Goed dat is het even voor nu, het is namelijk al best veel informatie.. Ik neem het je niet kwalijk als je geen tijd hebt om alles te lezen.. Ik kan het ook niet helpen dat ik eindelijk eens tijd heb om zulke lange verhalen te tikken… hihihi
-
07 Februari 2006 - 13:59
Tante Els:
erg leuk om zo snel iets van je te horen.
van je verslag genoten (ik hoop er zo nog meer te lezen, erg leerzaam)
morgen 8-2 neem ik het mee naar oma.
je hebt in die paar dagen al heel wat beleeft.
groetjes van ons vieren uit boekel. -
07 Februari 2006 - 18:16
Ymke:
Hoi Esther!
Echt raar om deze verhalen van jou nu te lezen. Ik wil terug!!! Doe Swami en Ragani veel groeten van mij, werkt Mary daar ook nog? Is jouw appartementje bij de school in Ramanthapur? Ik kijk alweer uit naar je volgende bericht! -
07 Februari 2006 - 18:48
Mamma:
Misschien kun je je in je vrije tijd toeleggen op het schrijven van een boek, want wat we hier lezen is gewoon geweldig, vooral die ons zo vertrouwde humor. Ik ga alle mails verzamelen, dan wordt het vanzelf een boekwerk. Wat beleef je nu in die paar dagen al veel!! Ongelofelijk hoe ze daar al blij zijn met de tongspatels! Sterkte trouwens met die kinderen die er zo erg aan toe zijn, dat je eigenlijk even niet weet wat je moet. Dat is meer dan alleen maar slikken en weer doorgaan! Ik kijk nu al uit naar je volgende bericht. We zullen oma Zoetermeer ook voorzien van leesvoer. Lieverd, het beste en tot schrijfs. -
07 Februari 2006 - 22:25
Gerrie:
Hallo Esther,
Wat een verhaal zeg, en dat na een dag. Ik herken heel veel dingen erin. Ik was in India 8 jaar geleden en herinner me na jouw verhaal weer heel veel dingen. Vooral het verkeer daar kun je al uren naar kijken.
Ik wacht met spanning al je avonturen daar af hoor.Je vertelt het ook zo op een leuke manier, dat is zo mooi om te lezen. Al zijn het toch niet altijd mooie en leuke dingen die je daar ziet en meemaakt.Nog heel veel plezier en succes daar.
Groetjes Gerrie -
07 Februari 2006 - 22:28
Beppie Ten Ham:
ester ik vind het heel leuk,om je verhaal elke dag te lezen.wat een ander leven he?
maar als je jong bent en dit allemaal meemaakt is dit toch een hele belevenis .H.G. Beppie -
07 Februari 2006 - 23:08
Renée:
Hé Es
Fijn te horen dat je goed bent aangekomen. Leuk dat je ons de foto´s nog had toegestuurd, (ik stond helemaal verbaasd, je bent ook echt een duizendpoot!)Bedankt.Wat een belevenissen trouwens daar al met de logo,daar heb je een leuk klus aan zo te horen. Veel succes (niet teveel proberen te plannen!!)je ontvangt snel een langere mail.
x, Renée -
08 Februari 2006 - 08:28
Kirsten:
Hey esje...nou ik vroeg me eerst af wat een logopediste uit Nederland nou kon gaan doen in India, want je spreekt natuurlijk helemaal geen Hindi (ben je het al aan het leren) maar volgens mij heb je je draai al aardig gevonden en leer jij hen meer dan andersom. Heel veel succes verder, en ik kijk uit naar de volgende berichten...xx -
08 Februari 2006 - 13:46
Ingrid:
Met plezier de verslagen tot nu toe gelezen. Het idee van me zus voor een boek moet je onthouden, kan nog wat moois worden!!
Toch zie je ook veel narigheden hè? Valt niet mee als een kindje zo verminkt is of door een stoornis zo ontoegankelijk. Ik heb ook het gevoel dat jij je daar wel zal redden, zoals je zelf al zegt, het is op je lijf geschreven meid!!
Je eerste dag was best een heftige, hopelijk ben je er een beetje van bijgekomen. Nou veel succes verder en tot de volgende keer! Doei meissie! -
08 Februari 2006 - 20:51
Je Vriendje:
Hoi Schatje,
ook van mij, naast de gewone mails, even een gepost berichtje... je verhalen zijn zoals ik al had verwacht erg goed geschreven en een rijk vriendinnetje nadat ze d'r boeken heeft uitgegeven zie ik wel zitten hoor ;)
Volgens mij moeten de mensen daar blij zijn met jouw komst, want ik heb het idee dat je daar een hele nuttige bijdrage kunt leveren..hopelijk geeft jou dat ook een toegevoegde waarde !
Ik heb al zin om avonturen samen met jou te beleven straks! Ik durf nog steeds hoor na jouw verhalen !
Hele dikke kus van mij
X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
